3 ΓΕΝΙΕΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΩΝ

Γεράσιμος Σπ. Παπαθανασίου ο πρεσβύτερος

Γεράσιμος Σπ. Παπαθανασίου ο πρεσβύτερος

Ο Γεράσιμος Σπ. Παπαθανασίου ο πρεσβύτερος σπούδασε στην Αθήνα και πήρε το πτυχίο του απο το τότε “Οδοντιατρικό Σχολείο” το 1926. Εξάσκησε την Οδοντιατρική για ένα διάστημα στη Μυτιλήνη , κατόπιν στο Αίγιο και μεταπολεμικά στην Αθήνα. Υπήρξε ενεργός για περισσότερο απο 40 χρόνια εξασκώντας όλο το φάσμα της τότε Οδοντιατρικής. Αποχώρησε απο το επάγγελμα το 1969″

 

 

 

 

 

Σπύρος Παπαθανασίου

Δρ. Σπύρος Παπαθανασίου

Ο Δρ. Σπύρος Γερ. Παπαθανασίου σπούδασε στην Αθήνα και εξάσκησε το επάγγελμα απο το 1953 έως το 2008. Εξειδικεύθηκε στην Προσθετολογία και ιδιαίτερα στην ακίνητη Προσθετική. Αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1971 και υπήρξε μέλος ΔΕΠ της Οδοντιατρικής Σχολής απο το 1966-1971. Υπήρξε ενεργό μέλος της Στοματολογικής Εταιρείας της Ελλάδας (www.mednet.gr/stomsoc) την οποία υπηρέτησε για πολλά χρόνια και απο το 1991-2000 ως Πρόεδρος της.Υπο την προεδρία του η Στοματολογική Εταιρεία βραβεύθηκε το 1996 απο την Ακαδημία Αθηνών για το επιστημονικό και κοινωνικό της έργο.
Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και εργασιών γύρω απο την ακίνητη προσθετική.

 

Δρ. Γεράσιμος Σπ. Παπαθανασίου | Οδοντίατρος | Πτυχιούχος και Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Humboldt Βερολίνου

Δρ. Γεράσιμος Σπ. Παπαθανασίου

Ο Γεράσιμος Παπαθανασίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση που ξεκίνησε ο παππούς του και ο πατέρας του σπούδασε Οδοντιατρική στο πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου (Πανεπιστημιακές Κλινικές Charite ) από το οποίο αποφοίτησε το 1993. Κατά τη διάρκεια της φοίτησης του εντάχθηκε σε ερευνητική ομάδα του εργαστηρίου παθοφυσιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου με αντικείμενο την έρευνα γύρω από προβλήματα της φυσιολογίας της πτήσης την οποία ολοκλήρωσε το 1995 με την αναγόρευση του σε διδάκτορα με έπαινο. Το 1997 ξεκίνησε επίσημα να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Ιατρείο Σπύρος και Γεράσιμος Παπαθανασίου. Οι αναζητήσεις του γύρω από τον πόνο και τη δυσλειτουργία της κροταφογναθικής διάρθρωσης  τον οδήγησαν να ασχοληθεί βαθύτερα με ευρύτερα ζητήματα χρόνιου πόνου και λειτουργικών διαταραχών.